جشن نیمه پاییز یکی از مهم ترین جشن ها در چین است، طبق تقویم قمری چین، پانزدهمین روز از ماه هشتم دقیقاً اواسط پاییز است، بنابراین به آن جشنواره نیمه پاییز می گویند. جشنواره نیمه پاییز یک جشن شبانه است که خانواده ها دور هم جمع می شوند تا فانوس روشن کنند، کیک ماه بخورند و از ماه گرد قدردانی کنند. در آن شب، ماه گردترین و درخشان ترین حالت خود را دارد. ماه کامل نمادی برای گردهمایی خانواده است، به همین دلیل است که آن روز به عنوان جشنواره تجدید دیدار نیز شناخته می شود.

جشن های جشنواره نیمه پاییز به بیش از 2000 سال پیش باز می گردد. در دوران فئودالی، امپراتوران چین برای سالی پربار به بهشت ​​دعا می کردند. صبح روز پانزدهم ماه دوم قمری را برای عبادت خورشید و شب پانزدهم ماه هشتم قمری را برای برگزاری مراسمی در ستایش ماه انتخاب کردند. در ناحیه غربی پکن پارک یوتان قرار دارد که در ابتدا معبد ماه بود و هر سال امپراتور برای تقدیم قربانی به ماه به آنجا می رفت.

این رسم باستانی در سلسله تانگ (618-907) رایج شد که مردم از ماه کامل لذت می بردند و آن را می پرستیدند. با این حال، در سلسله سانگ جنوبی (1127-1279)، مردم کیک های ماه گرد را به عنوان هدیه برای اقوام خود می فرستادند تا بهترین آرزوهای خود را برای اتحاد دوباره خانواده بیان کنند. وقتی هوا تاریک می‌شد، به ماه نقره‌ای کامل خیره می‌شدند یا برای جشن گرفتن جشن به دیدن مناظر کنار دریاچه‌ها می‌رفتند.

از زمان سلسله های مینگ (1368-1644) و چینگ (1644-1911)، رسم جشن جشن نیمه پاییز به طور بی سابقه ای رایج شده است. همزمان با این جشن، آداب و رسوم خاصی در نقاط مختلف کشور پدیدار شد، مانند بخور دادن، کاشت درختان نیمه پاییز، روشن کردن فانوس روی برج ها و رقص اژدهای آتش و غیره. ماه نقره ای، نوشیدن شراب برای جشن زندگی شادشان، یا به اقوام و دوستان خود دور از خانه فکر می کنند و بهترین آرزوها را برای آنها می گویند.

در اواسط پاییز، کشاورزان تازه جمع آوری محصولات خود و آوردن میوه از باغ ها را به پایان رسانده اند. آنها در هنگام برداشت محصول غرق در شادی می شوند و در عین حال پس از یک سال کار سخت احساس آرامش می کنند. بنابراین پانزدهمین روز از هشتمین ماه قمری (جشن میانه پاییز) به تدریج به عنوان یک جشن بزرگ برای مردم عادی تبدیل شده است.

شب می افتد. زمین غرق در نور مهتاب نقره ای است. خانواده ها در حیاط خود میز می چینند یا کنار هم در بالکن خود می نشینند و گپ می زنند و به ماه هدیه می دهند. آنها با هم از طلسم شبانه لذت می برند. طبیعتاً آنها به یاد افسانه های زیبایی در مورد ماه می افتند.