هالووین همیشه در مورد لباس‌های مبدل و شیرینی نبود. مدت‌ها قبل از اینکه به شبی برای ترس و وحشت تبدیل شود، یک جشن فصلی بود که غرق در آیین‌ها، اجتماع و ماوراءالطبیعه بود. مگان آرمسترانگ، استاد تاریخ، می‌گوید: «شما واقعاً می‌توانید پیوستگی‌هایی را در آیین‌ها، از لباس پوشیدن گرفته تا شعبده‌بازی و حتی مهمانی‌های خانگی، مشاهده کنید.» آرمسترانگ می‌گوید هالووین که ریشه در جزایر بریتانیا دارد و با آیین‌های مسیحی پیوند خورده است، سفرش به آمریکای شمالی نشان‌دهنده‌ی قرن‌ها دگرگونی فرهنگی است. ریشه‌های هالووین از کجا آمده است و چگونه به جشنی که امروزه می‌شناسیم تبدیل شده است؟ می‌توانیم ریشه‌های برگزاری هالووین را حداقل به قرن ۱۴ یا ۱۵ در انگلستان ردیابی کنیم، اما ریشه‌های آن حتی فراتر از این‌هاست. اگر هالووین را به عنوان یک جشنواره چندلایه، مانند یک کاوش باستان‌شناسی، در نظر بگیریم، ریشه‌های عمیق سلتیک و بت‌پرستی دارد و احتمالاً به عنوان یک جشن برداشت محصول آغاز شده است. این جشن از جزایر بریتانیا، به ویژه مناطق سلتی مانند اسکاتلند، ایرلند و ولز، پدیدار شد. این جشن پایان فصل باروری و آغاز زمستان را نشان می‌داد. ۳۱ اکتبر یک لحظه گذار بود که نماد تغییر از زندگی و باروری به مرگ بود - بازتابی از چرخه زندگی. با گسترش مسیحیت در جزایر بریتانیا، هالووین با معانی مسیحی عجین شد. از قرن هفتم به بعد، این روز با روز همه مقدسین (اول نوامبر) و بعدها روز همه ارواح (دوم نوامبر) مرتبط شد. این مناسبت‌های غم‌انگیزتر توسط کلیسا معرفی شدند: روز همه مقدسین توسط پاپ گرگوری چهارم برای بزرگداشت شهدای اولیه مسیحیت تأسیس شد و روز همه ارواح که در قرن دهم اضافه شد، برای بزرگداشت همه مردگان بود. هالووین در کنار این اعیاد مسیحی تکامل یافت، اما همچنان متمایز باقی ماند. این جشن هرگز واقعاً یک جشن مسیحی نبود. بیشتر یک جشن فرهنگی بود. چگونه هالووین با جادو، ماوراءالطبیعه و علوم غریبه مرتبط شد؟ تا قرن شانزدهم در انگلستان، هالووین فضایی را اشغال کرده بود که مرزهای بین این دنیا و دنیای بعدی را محو می‌کرد. این فقط گذار از زندگی به مرگ نبود، بلکه زمانی بود که زندگان و مردگان می‌توانستند در کنار هم زندگی کنند و با هم تعامل داشته باشند. این حس ابهام و احتمال، دری را به سوی جادو و ماوراءالطبیعه گشود. جشن سلتیک که بیشترین ارتباط را با آن دارد، سامهین است که پایان برداشت محصول و آغاز زمستان را نشان می‌داد. مردم داستان‌هایی از غول‌هایی که مزارع را لگدمال می‌کردند، پری‌های موذی (sídhe) و ارواحی که آزادانه پرسه می‌زدند، تعریف می‌کردند. این شب، شب افسون و خطر بود، جایی که جادو نه تنها تصور می‌شد، بلکه احساس نیز می‌شد. ارتباط هالووین با جادو و علوم غریبه از این باور باستانی ناشی می‌شود که برای یک شب، دیوار بین جهان‌ها فرو می‌ریزد. مردم احساس می‌کردند می‌توانند مستقیماً با نیروهایی فراتر از دنیای طبیعی - چه زیبا و چه وحشتناک - درگیر شوند. شمع‌هایی که در جنگل می‌سوزند. در قرن شانزدهم در انگلستان، هالووین فضایی را اشغال کرده بود که مرزهای بین این دنیا و دنیای دیگر را محو می‌کرد. (تصویر Adobe stock) آیین‌های مرگ و سوگواری در دوران مختلف تاریخی چه نقشی در شکل‌گیری سنت‌های هالووین داشته‌اند؟ با گسترش مسیحیت در اروپا، هالووین شروع به جذب عناصری از آیین‌های عزاداری کرد. روز همه مقدسین و روز همه ارواح، مناسبت‌های مهمی برای تأمل در مورد فداکاری، فقدان و یاد مردگان بودند. این مراسم، ارتباط هالووین با مرگ را عمیق‌تر کرد و ...